Witte zwanen, zwarte zwanen. Wie gaat er mee naar Engeland varen? Engeland is gesloten, de sleutel is gebroken. Is er dan geen smid in het land die onze sleutel maken kan….
Daarna valt het even stil en moet ik ze even op weg helpen met de volgende zin. Onze dochters zingen het liedje vaak de laatste weken. Het is een onderdeel van de musical die ze binnenkort op school opvoeren. Hoewel de melodie in mijn hoofd blijft hangen, soms zelfs langer dan gewenst, is de betekenis van dit lied mij altijd volledig ontgaan. Waarom moeten we naar Engeland varen? Het zal vast iets met de geschiedenis te maken hebben want smid is immers ook geen alledaags beroep meer.
Als we later die dag aan het eind van de Zomerweg linksaf de Zutphen-Emmerikseweg op rijden, zie ik ze weer. Direct na de bocht aan de rechterkant in het grasland heeft een familie Zwaan een woning gevonden.Ver genoeg van de weg af om geen last te ervaren van het dagelijkse verkeer of toevallige voorbijgangers. Hun witte lijven steken mooi af in het frisgroene gras waar ze met hun sierlijke halzen bovenuit torenen dat je ze wel haast moet zien als je erlangs rijdt. Als ik het me goed herinner, zag ik de zwanenfamilie voor de winter ook al. Blijkbaar bevalt het plekje hen goed. Elders overwinteren hoefde natuurlijk ook niet want de echte kou heeft ons de afgelopen maanden nooit bereikt.
En geef ze eens ongelijk om daar neer te strijken op dat idyllische plekje langs de beek. Een perfecte locatie om de kleintjes groot te brengen. Een royale, vrijstaande woning aan het water in een rustige, kindvriendelijke buurt. Zo zou de omschrijving van de makelaar kunnen luiden. Daar is niets te veel over gezegd. Onbetaalbaar zo’n plekje, dus blijf lekker zitten familie Zwaan en geniet van de lente.
Al sinds de aanleg van de tweede grote parkeerplaats in ons dorp, ergens eind vorig jaar, geeft het aanblik me een troosteloos beeld. Een enorm plein met zogenaamde grasstenen met vooraan een milieuparkje en aan alle kanten omgeven met gras. Hoog gras. In het begin dacht ik dat ik geduldig moest wachten; het zou vast
Weken geleden hadden we al afgesproken om ernaar toe te gaan. “Want de laatste keer dat we er waren, mochten we zelf stemmen wie er moest winnen”, gaf onze oudste als argument. En juist dat maakt de optocht in Baak zo leuk voor kinderen. Zelf vind ik deze optocht altijd de moeite van het bekijken
Ik strek mijn benen en zie dan dat de zool van mijn rechtergymp iets loslaat. Automatisch frunnik ik er met mijn vingers aan, alsof het daardoor weer vastzit. Ik laat het voor wat het is en strek mijn benen weer. De zondagochtendzonnestralen verwarmen mijn huid. Heerlijk. Tevreden kijk ik naar de mand vol opgevouwen was
“Zo, jullie zijn er mooi op tijd bij”, zegt de gastvrouw als ze vlak na openingstijd al vier geschminkte kindergezichtjes ziet. We waren inderdaad mooi op tijd gearriveerd bij de fruitboerderij en de kinderen lieten zich direct schminken. Ze waren de eersten van die dag en werden in een paar minuten kleurrijk omgetoverd tot tijger,