Het lijkt zo gewoon omdat je het al jaren doet. Je bent niet anders meer gewend. Je doet je mond open als je wat wil zeggen en er komt geluid uit. En degene tot wie je je richt, begrijpt die geluiden ook nog. Het lijkt misschien gewoon en je staat er niet elke dag bij stil maar dat is toch eigenlijk heel bijzonder? Nog voor je eerste verjaardag stootte je waarschijnlijk al wat klanken uit waarmee je wat wilde zeggen. Maar tot jouw grote frustratie begreep niemand je toen nog. Van die klanken heb je gaandeweg geleerd woorden te maken. En die woorden heb je geleerd in de juiste volgorde te zetten om er logische zinnen van te maken. En dat allemaal in die paar jaar dat je ook nog even leerde dat je je behoeftes gewoon op de wc kan doen (tot grote blijdschap van je ouders), dat je leerde te fietsen (met of misschien al zonder zijwieltjes) en weet ik veel wat al niet meer.
Voordat een kleuter naar de basisschool gaat, kan het over het algemeen al best aardig praten. Aan woordenschat geen gebrek: gemiddeld zo’n 3.000. Tenminste als het kind Nederlandstalig wordt opgevoed. Is dat niet het geval, dan is de woordenkennis aanzienlijk minder en de taalachterstand des te groter. Daar wilden ze in de gemeente Winterswijk wat aan doen. Sinds een paar jaar zijn daar kindertaalcoaches actief. Een vrijwilligersfunctie die wordt uitgevoerd door een groep bijzonder betrokken en gecertificeerde coaches. Een van hen is Els van Hal. In dit gastblog vertelt Els hier graag over.
Wat doet een kindertaalcoach precies?
‘Op advies van het consultatiebureau probeert een kindertaalcoach de Nederlandse taal te stimuleren in een gezin met een kind tussen de 1 ½ en 4 jaar oud, waar te weinig Nederlandse taal wordt aangeboden. Meestal is dat een gezin waarvan één of beide ouders een andere moedertaal hebben dan het Nederlands. De ouder(s) en eventuele broertjes en zusjes worden er zoveel mogelijk bij betrokken. Het stimuleren van onze taal kan op verschillende manieren. Bijvoorbeeld door alles te benoemen wat je doet en wat je ziet, samen boekjes te lezen, spelen, zingen, naar de speeltuin of kinderboerderij te gaan, de bibliotheek bezoeken. De mogelijkheden zijn eigenlijk onbeperkt.’
Waarom is dit werk zo belangrijk voor het kind?
‘Als een kind van vier jaar naar de basisschool gaat met een taalachterstand, dan haalt dat kind die achterstand zelden meer in. Verder is taal HET middel om contact te maken met de wereld om je heen en bepaalt het dus mede de toekomst van het kind.’
Waarom is dit werk zo belangrijk voor jou?
‘Al langere tijd wilde ik iets als vrijwilliger doen, maar ik wist niet wat. Tot ik de advertentie zag voor kindertaalcoaches, toen wist ik meteen: dit is het! Ik verheug me elke week weer op ‘mijn’ kindje. Het geeft me een rijk gevoel dat ik in deze bijzondere gezinnen mag meekijken. Bovendien word ik er ontzettend blij van. Dit werk past bij mij omdat het alles in zich heeft wat mij boeit: kinderen, andere culturen en taal. Ik zou er wel mijn beroep van willen maken! ‘
Voordat Els me vertelde over haar werk als kindertaalcoach had ik er nog nooit van gehoord. Sindsdien boeit het me. Als je vrijwillig regelmatig energie steekt in een, in eerste instantie, onbekende peuter uit een andere cultuur en hem ook nog eens onze taal wil leren, dan moet je wel enthousiast, gedreven en toegewijd zijn. Dat vind ik heel bijzonder. De taalvaardigheid van een kind is bepalend voor zijn toekomst. En een kindertaalcoach kan daarin net het verschil maken.
Blog geschreven als onderdeel van Blog Away NL e-cursus
Al sinds de aanleg van de tweede grote parkeerplaats in ons dorp, ergens eind vorig jaar, geeft het aanblik me een troosteloos beeld. Een enorm plein met zogenaamde grasstenen met vooraan een milieuparkje en aan alle kanten omgeven met gras. Hoog gras. In het begin dacht ik dat ik geduldig moest wachten; het zou vast
Weken geleden hadden we al afgesproken om ernaar toe te gaan. “Want de laatste keer dat we er waren, mochten we zelf stemmen wie er moest winnen”, gaf onze oudste als argument. En juist dat maakt de optocht in Baak zo leuk voor kinderen. Zelf vind ik deze optocht altijd de moeite van het bekijken
Ik strek mijn benen en zie dan dat de zool van mijn rechtergymp iets loslaat. Automatisch frunnik ik er met mijn vingers aan, alsof het daardoor weer vastzit. Ik laat het voor wat het is en strek mijn benen weer. De zondagochtendzonnestralen verwarmen mijn huid. Heerlijk. Tevreden kijk ik naar de mand vol opgevouwen was
“Zo, jullie zijn er mooi op tijd bij”, zegt de gastvrouw als ze vlak na openingstijd al vier geschminkte kindergezichtjes ziet. We waren inderdaad mooi op tijd gearriveerd bij de fruitboerderij en de kinderen lieten zich direct schminken. Ze waren de eersten van die dag en werden in een paar minuten kleurrijk omgetoverd tot tijger,