‘Seks en chocola scoren altijd’ sprak ze uit ervaring. En ze had natuurlijk gelijk. ‘Maar’ voegde ze eraan toe ‘je moet natuurlijk ook wel een verhaal te vertellen hebben’. Lily Martens, voormalig hoofdredacteur van onder andere Libelle, ELLE, Cosmo girl, Opzij en Jamie Magazine, trainer en coach was afgelopen donderdag ook heel even mijn trainer tijdens een bijzonder boeiende workshop.Wauw, wat een energie heeft die vrouw. Echt één brok ervaring non-stop aan het vertellen over het samenspel tussen tekst en beeld, het raken van de lezer met emotie als toverwoord. Ongelooflijk, wat een inspiratiebron. Mooi dat ik deze netwerkdag van Tekstnet mag meemaken. Als ik-ben-net-voor-mezelf-begonnen tekstschrijver zit ik te midden van heel veel oude rotten in het vak. Maar die combinatie blijkt juist voor mij van grote waarde. Want later als ik groot ben hoop ik zelf ook zo’n doorgewinterde oude rot te zijn. En dan kan ik me er maar beter in een vroeg stadium mee omringen.
Vorig jaar rond deze tijd wist ik wel dat ik voor mezelf wilde beginnen als tekstschrijver maar veel meer dan dat besluit was er nog niet. Alle zaken die ik nog moest uitzoeken om daadwerkelijk te gaan starten zaten letterlijk als een soort tag cloud in mijn hoofd. Belangrijke zaken als marktonderzoek, marketing, acquisitie en bedrijfsnaam verzinnen, stonden in grote letters niet te missen op de voorgrond. Logo, website, scholing en administratie, van iets latere zorg, stonden wat minder opvallend op de achtergrond. Een dynamische wolk van activiteiten. Mijn to-do list voor een definitief ‘GO’. De toekomst was onzeker en spannend maar uitdagend tegelijk.
Eigenlijk is er in dat opzicht niet eens zo heel veel veranderd nu we een jaar verder zijn. Een to-do list heb ik nog steeds ook al is de inhoud nu meer afgestemd op de situatie nu. Het marktonderzoek is dan wel gedaan maar de markt is in beweging. Wat is mijn rol daarin? Marketing en acquisitie zijn een doorlopend proces. De website is er maar moet met regelmaat gevuld worden met nieuwe informatie. Scholing, mezelf ontwikkelen, weten wat er speelt in het vakgebied, houdt nooit op. Opdrachten heb ik gehad, heb ik nu maar moeten blijven komen. De toekomst is dus nog steeds onzeker en spannend maar ook tjokvol uitdagingen. En een daarvan is te zorgen dat ik een oude rot in het vak word.
Wat is in jouw vakgebied jouw wens voor de toekomst?
Blog geschreven als onderdeel van Blog Away NL e-cursus
Al sinds de aanleg van de tweede grote parkeerplaats in ons dorp, ergens eind vorig jaar, geeft het aanblik me een troosteloos beeld. Een enorm plein met zogenaamde grasstenen met vooraan een milieuparkje en aan alle kanten omgeven met gras. Hoog gras. In het begin dacht ik dat ik geduldig moest wachten; het zou vast
Weken geleden hadden we al afgesproken om ernaar toe te gaan. “Want de laatste keer dat we er waren, mochten we zelf stemmen wie er moest winnen”, gaf onze oudste als argument. En juist dat maakt de optocht in Baak zo leuk voor kinderen. Zelf vind ik deze optocht altijd de moeite van het bekijken
Ik strek mijn benen en zie dan dat de zool van mijn rechtergymp iets loslaat. Automatisch frunnik ik er met mijn vingers aan, alsof het daardoor weer vastzit. Ik laat het voor wat het is en strek mijn benen weer. De zondagochtendzonnestralen verwarmen mijn huid. Heerlijk. Tevreden kijk ik naar de mand vol opgevouwen was
“Zo, jullie zijn er mooi op tijd bij”, zegt de gastvrouw als ze vlak na openingstijd al vier geschminkte kindergezichtjes ziet. We waren inderdaad mooi op tijd gearriveerd bij de fruitboerderij en de kinderen lieten zich direct schminken. Ze waren de eersten van die dag en werden in een paar minuten kleurrijk omgetoverd tot tijger,